* * *

Աղբիւր կենդանի, Բղխում զանազան,
Մեղա~յ քեզ, մեղա~յ, կոյս անապական.
Գլուխ կուսանաց, Դասուցն պարծանք,
Մեղա~յ քեզ, մեղա~յ, կոյս անապական:

Երեսիդ փափագ, Զօրքն վերնական,
Էրանեալ, Ընտիր Թագուհի աննման,
Ժառանգող դրախտին եւ արքայութեան.
Մեղա~յ քեզ, մեղա~յ, կոյս անապական:

Ի փառս լուսոյ Խորհուրդ հիացման,
Ծնօղ Կենդանի Յիսուսի յիշման,
Հոգեւոր բժիշկ Ձեռդ փրկութեան.
Մեղա~յ քեզ, մեղա~յ, կոյս անապական:

Ղամբար Ճշմարիտ Մեծ ուրախութեան,
Յիսուս Նորոգեաց քեզնով զամենայն,
Շնորհիւ քո լցան Որդիք ադամեան.
Մեղա~յ քեզ, մեղա~յ, կոյս անապական:

Չարին հալածիչ, Պտուղ բարութեան,
Ջահ մաքուր ոսկի, լոյս անանցական,
Ռատ պաղ աղբիւր, Ջուր անմահութեան.
Մեղա~յ քեզ, մեղա~յ, կոյս անապական:

Սերովբէ զուտ սուրբ Վերին պետութեան,
Տուն Յիսուս որդոյն եւ բնակարան,
Րաբուն ի կուսէն, Ցաւոց քաւարան.
Մեղա~յ քեզ, մեղա~յ, կոյս անապական:

Ւիւսեալ ի լուսոյ, մայր ուրախութեան,
Փտեալքս մեղօք քեւ առողջացան,
Փա`ռք տամ Քո որդոյն այժմ եւ յաւիտեան.
Մեղա~յ քեզ, մեղա~, կոյս անապական:

Դու լալ մեծագին, որ ի Բադեշխան,
Եաղութ եւ զմրութ եւ այլ պատուական,
Ակն լուսատու, գանձ արքայեական.
Մեղա~յ քեզ, մեղա~յ, կոյս անապական:

Դու մուշք, որ գովեն Խաթայ ու Խութան,
Զմուռս եւ զտաշխ եւ զկասիան
Եւ այլ ծխանելիք ի պետս սրբութեան.
Մեղա~յ քեզ, մեղա~յ, կոյս անապական:

Դու ես համասփիւռ, ծաղկանց ամիրան,
Քաֆուր վարդ պայծառ, հոտովդ բուրման,
Դու լուսին աշնան, դու արեւ գարնան.
Մեղա~յ քեզ, մեղա~յ, կոյս անապական:

Դրախտն Ադամայ չէր ի քեզ նման,
Բնակողք դրախտին յօձէն խաբեցան,
Խաբողքն Եւայի քեզ ոչ մերձեցան.
Մեղա~յ քեզ, մեղա~յ, կոյս անապական:

Թէ զերկինքն ասեմ` չէ ի քեզ նման,
Հրեշտակքն ի յերկնից յերկիր թափեցան
Եւ քեւ հողածինք յերկինս վերացան.
Մեղա~յ քեզ, մեղա~յ, կոյս անապական:

Ի քեզ պարսպեալ բանն հայրական,
ԶԳաբրիէլ հրեշտակն եղիր պահապան,
Հեռացան ի քէն որդիք կորստեան.
Մեղա~յ քեզ, մեղա~յ, կոյս անապական:

Դրախտ լուսեղէն, պտուղ մաքրութեան,
Պտղովդ ապրեցան որք անմահացան,
Գտան առ ի քէն գիր ազատութեան.
Մեղա~յ քեզ, մեղա~յ, կոյս անապական:

Յարգանդդ բաւեցեր զՏէրն անբաւական,
Աչերդ է սովոր Աստուծոյ տեսութեան,
Կաթամբ սնուցեր զՈրդիդ աննման:
Մեղա~յ քեզ, մեղա~յ, կոյս անապական:

Ծոցդ է անմատոյց խորանի նման,
Գիրկդ սերովբէ կայ ի տարածման,
Միտք ոչ հասանէ զքեզ անհասական.
Մեղա~յ քեզ, մեղա~յ, կոյս անապական:

Ընտրեաց ի կուսէդ ինքն ընտրողական,
Որ կաս եւ մնաս անունդ յաւիտեան,
Պտուղ Աննայի եւ Յովակիմայն.
Մեղա~յ քեզ, մեղա~յ, կոյս անապական:

Որք աստ կու կենան` քեզնով կու կենան,
Անդէն զքեզ յիշեն, ապայ թէ գնան,
Զքեզ փառաւորեն աշխարհս ամենայն.
Մեղա~յ քեզ, մեղա~յ, կոյս անապական:

Դու ես Արեւելք` լուսատու մարդկան,
Սիրտդ Արեւմուտք` մեծ խորհրդական,
Հիւսիս եւ Հարավ սնարքդ ի նման.
Մեղա~յ քեզ, մեղա~յ, կոյս անապական:

Աջդ քո` Փիսոն յորդոր վայր իջման,
Ահեակդ` Գեհոն ի Հապաշստան,
Նայելդ` Տիգրիս, Եփրատ գնացման.
Մեղա~յ քեզ, մեղա~յ, կոյս անապական:

Աջդ Յոհաննէս է վկայութեան,
Ահեակդ` Մատթէոս է ճշմարտաբան,
Ղուկաս եւ Մարկոս դիմացդ ՚ւ ի թիկան.
Մեղա~յ քեզ, մեղա~յ, կոյս անապական:

Աջդ` առիւծու, ահեակդ է եզան,
Դէմքդ մարդոյ է` լուսոյ կազմութեան,
Գրկելիքդ` արծիւ սաւառնութեան,
Մեղա~յ քեզ, մեղա~յ, կոյս անապական:

Երբ քո Միածինն գայ ի դատաստան,
Անդր ժողովին աշխարհս ամենայն,
Լեր մեզ բարեխէս վասն փրկութեան.
Մեղա~յ քեզ, մեղա~յ, կոյս անապական:

Դու ես աննման, դու ես աննման,
Դու ես աննման, չի կայ քեզ նման,
Ոչ կայ քեզ նման, ոչ տի գայ նման.
Մեղա~յ քեզ, մեղա~յ, կոյս անապական:

Ես աշըղ Քուչակս, որ կասեն ի Վան,
Չար վիրօք ի լի եւ դատարկաբան,
Որդն եմ եւ փոշի եւ հող անպիտան.
Մեղա~յ քեզ, մեղա~յ, կոյս անապական:

Տուէք զողորմին ՚ւ ասէք Հայր մեղան,
Աշըղ Քուչակին հոգոյն միաբան,
Որ դուք ալ լինիք ողորմու արժան.
Մեղա~յ քեզ, մեղա~յ, կոյս անապական:

Աշխարհս է նանիր ծաղիկն ի նման,
Որ այսօրս կան եւ վաղն չի կան,
Տէրն հեռացնէ ի ձէնջ սատանայն.
Մեղա~յ քեզ, մեղա~յ, կոյս անապական:

Գլխավոր էջ    Նախորդ էջ    Հաջորդ էջ