Խաչատուր Կեչառեցի (1260-1330)

ՏԱՂ ԾՆԸՆԴԻ ԵՒ ՋՐՕՐՀՆԵԱՑ Ի ԽԱՉԱՏՈՒՐ ՎԱՐԴԱՊԵՏԷ

Աւրհնեալդ ի կանայս սուրբ Կոյս Մարիամ.

Բանին աստուծոյ տաճար հոգևոր.

Գերագոյն գըտար դասուցն անմահիցն,

Դրախտն իմանալի երկնային տընկոյն:

Երկինք և երկիր քեզ երանիցեն,

Զարկօղըն լուսոյն ի քեզ կըրեցեր:

Էակիցըն Հօր ի քէն մարմնացաւ,

Ընդրեալդ ի բիւրուց ի ծնունդս Եւայի:

Թագ ի գլուխ կանանց, մեծ, զարմանալի,

Ժողովք անմահիցն քեզ սպասաւորին:

Ի մէջ գիշերի շուշան լուսափայլ,

Լոյսն, որ ի հօրէն ի քէն ծագեցաւ.

Խընդա՛, Մարիա՛մ, նորածին մանկամբդ,

Ծընար անաշխատ զանճառ Հօր ծընունդն:

Կամաւ զգուշակեալն ի մարգարէից,

Հոգով յղացար զբարձողն անիծից:

Ձայնիւ ցնծութեամբ զքեզ բարեբանեմք.

Ղամբա՛ր լուսափայլ, մաքրափայլ լուսոյն,

Ճշմարի՛տ ողկոյզ, այգի՛ վայելուչ,

Մարգարի՛տ անգիւտ, ակը՛ն շափիւղայ:

Յեսայի գոչէ՝ Ահայ կոյս յղասցի

Նոր զարմանալի ծնցի Մանուիլ:

Շուշան գեղեցիկ, նարդոս մեծագին,

Ուրախ լե՛ր, բերկրեալ, խու՛նկ անուշահոտ,

Չքնա՛ղ տեսութիւն, լեա՛ռըն վիմածին՝

Պարծանք կուսանաց սուրբ Աստուածածի՛ն:

Ռետին մեզ տըւաւ, դեղ անմահութեան,

Սեղան սրբութեան երկնային հացին,

Վարագոյր եղեք սուրբ եկեղեցոյ,

Տուն և տաղաւար սուրբ երրորդութեան:

Րաբունոյն բանին մայր և աղախին.

Ցնծա՛ Բեդղահէմ, տունըդ Եփրադայ,

Ւ իւթիւ սուրբ հոգոյն լուսաւորեցեր,

Փառաբանեցար ի յարարածոց:

Քրիստոսի փրկչին փառք ի յաւիտեանս:

Գլխավոր էջ    Նախորդ էջ    Հաջորդ էջ